Bir simitçi çocuk neden mutluluğumla ilgilensin ki ?
Bir yerlerden başlamak gerekiyorsa şayet, ben seni tanıdığım günden başlamak istiyorum... İlk nasıl sana "Merhaba" deyişimden, ardından gelen cevabı içime işlemesini sana sayfalarca anlatmak, kelimelerle boğmak istiyorum gözlerinin önünde... Bir merhabanın üzerinde fazlaca durmak, sana kadar olan boş yaşantımın seninle nasılda renklendiğini bir merhabaya sığdırmak istiyorum. Hayata seninle başlamak bu olsa gerek... Bir kaç heyecansız yaşantıydı benimkisi, seni arıyordum, seni soruyordum herkese, ama herkese... Sokaktaki simitçi çocuğa, köşede ki markete seni soruyordum. Nerede o biliyor musunuz ?diyordum, kimse bilmiyordu seni, hiç kimse seni bana vermiyordu o zamanlar... Birden bir şeyler oldu simitçi çocuk güldü bana, abi bu gün mutlusun dedi. Bir simitçi benim mutluluğumu nasıl farkeder ki... İşte senin bana kattığın en güzel şey... Sen bir kelimeye sığmayacak kadar büyük bir aşk ile sevgi ile saygı ile seviliyorsun, tüm kitaplarda adın var sevgili... Seni ben tam bu zamana kadar aradım. Kah yanlış yerde, kah senin dolaştığın yerlerde... Bir sabah uyandığımda seni görmek yanımda... Her şey bir "Merhaba" ile başladı, ben sana, sen bana hoş geldik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder