Cümleten SelamünAleyküm... ben Muhyiddin...
Cemal Abi'mizin dediği gibi "...kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı..."...
Kıraathanenin güzeli "çay"dır, malumunuz ama çay dediğiniz zaman hele serin bir ilkbahar sabahıysa simit yaren olur çaya ve üçgen peynir.
Eğer yeterince yalnızsanız kahvaltı dediğinizde çay-simit-peynir gelir aklınıza sadece.
Ve eğer bir kahve işletiyorsanız civarın bütün yalnızlarına "kahvaltı" adında mutluluk satarsınız. Dünden kalma gazetenin serili olduğu bir masada, düşen susamlara bakarak kahvaltısını yapan bir adamın yüreğini sadece çay ısıtır. Evet bu kadar "edebi" bir betimleme değildir çoğu zaman görülen ama ben de yeteri kadar yalnızlık görmüş bir adamım...
Bu sabah kahvaltınızı yaparken ne düşündünüz? Gününüzün nasıl geçeğini? Derslerinizi? İşlerinizi? Hiç yalnızlığınızı düşündünüz mü? Hayır hayır, kalabalıklar içindeki yalnızlıklarımızdan falan bahsedecek değilim. Bu sabah Cemal Abi'nin mutluluk tanımıyla başladık güne, bu yazıyı da mutluluğunuza katık yapın, olmaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder